“Iko modenyo. Paralu anam ratuih, nan ado cuma anam.” Udin Kuriak sarupo mangecek ka dirinyo surang. Walau baitu, apo nan dikatoannyo tu tadanga dek konco-konconyo nan samo duduak minum kopi pagi di palanta lapau Uwo Pulin. “Apo juo lai Din? Ampia tiok hari birunguik ka birunguik se. capek gaek beko,” kato-kato Udin ditanggapi dek Mak Pono. “Indak bana mambirunguik, kalaulah masonyo tuo, yo tuo. Indak ka ado ciek juo nan bisa maambek awak tuo doh Mak. Jan cubo-cubo pulo, umua lah labiah ampek puluah, tapi nio bantuak anak umua tujuah baleh juo. Indak bisa doh,” baleh Udin. “Tapi sumangaik kan bisa labiah mudo daripado anak mudo,” manyorong pulo Kari Garejoh. “Sumbaranglah. Nan paralu dibahas kini adolah masalah sarine ko ha. Untuak maagiah paringatan ka warga kota diparaluan sarine anam ratuih buah. Tapi nan ado kini cuma anam buah se nyo. Baa manuruik tuan-tuan sadonyo?” Baitu kato Udin babaliak ka pokok masalah. “Tadinyo lai ado sabanyak itu mah Din, tapi dek acok hujan dan angin, tabang nolnyo nan duo buah tu, sahinggo tingga angko anam se lai. Kan bisa dipahami, angko anam bakaluak pakai kaki, indak bisa ditabangan angin doh. Tapi angko nol kan bulek. Salain murah tabangnyo, juo murah baguliang. Sudah alamnyo barang-barang nan bulek murah se baguliang. Kan iyo baitu ndak Ncu,” kato Mak Pono. “Batua. Kan lah bak pepatah awak juo. Kok bulek lah bisa diguliangkan, picak lah bisa dilayangkan,” hanyo itu tanggapan Uncu Labai. “Tapi baa jo nol nan duo buah ko?” Tanyo Udin. “Iyo, karano inyo bulek, lah taguliang se di jalan nan indak data. Mako tinggalah angko anam se tagak surang. Hmmmmm.......” baitu jawek Uncu. “Kalau ambo bapandapek, iko bukti pamarentah awak indak sarius untuak manyalamaik-an warganyo dari ancaman musibah tsunami. Sarine tu kan dibunyikan kalau memang tsunami tu datang, supayo warga mangungsi ka tampek nan labiah tinggi. Kalau hanyo anam buah sarine, itu hanyo cukuik untuak ciek kalurahan se tu nyo. Sadangkan kota ko sabana laweh. Baa urang-urang di daerah Bunguih tu tau ado ancaman tsunami kalau bunyi sarine indak tadanga ka situ. Jadi, nol nan ilang duo tu paralu sacapeknyo dicarian baliak. Aratinyo bana, harus ado sarine sabanyak kabutuhan. Malah, balabiah indak baa doh untuak serap. Salain itu, juo paralu ado rambu-rambu kama warga manyalamaikkan diri saandainyo musibah itu datang,” Tan Baro mangaluakan pandapeknyo. “Kalah pulo dek angkot ka Tabiang mah yo!” kecek Tacin Barain. “Angkot ka Tabiang baa?” Tanyo Tan Baro. “Angkot ka Tabiang tu banyak nan pakai sarine Tan. Tanyolah ka Kudun kalau indak picayo. Kecek awak kok ambulan juo di balakang, eh ruponyo angkot,” baitu jawek Tacin sambia galak manih. (eSPe St.Soeleman) |
Tidak ada komentar:
Posting Komentar